Thursday, November 24, 2005

A pesca do escalo.-

Xa sabemos que a pesca do escalo non está nin moito menos tan valorada como se vas a pescar unhas troitas xeitosas, pero tampouco hai que despreciala tanto. Eu teño pasado moi boas xornadas de pesca sacando eses pequenos peixes do río con corcho e tendo innumerables picadas, podendo coller un número importante deles, que para un pescador pouco ou nada experto en coller troitas, é máis ca suficiente. E sei que á hora de botalos á tixola non son nin moito menos como as troitas, pero non saben tan mal como a fama que teñen. Se é unha persoa que lle guste o pescado en xeral, recomendolle que eses escalos que colle o despiste, no canto de tiralos ou botarllos ó gato, que probe a adobalos ben con sal, que os reboce en fariña e os frita con aceite e con un pedaciño de unto no medio, e o mellor leva unha sorpresa máis que agradable no plato, sobre todo se son peixes pequenos. Estou totalmente dacordo ca opinión de que os peixes tipo BlackBass e Carpa e etc etc son nin máis nin menos que unha plaga. Saludos ós que amamos os nosos ríos e os meus parabéns o creador da páxina.



Luís.

E Ó FINAL, ¿QUÉ CARALLO PESCAMOS?

Un día calquera, día de pesca naturalmente, pegaste o madrugón, colle-lo coche, e far unha morea de kilómetros pra chegar a un río que non coñeces<, pero tes ganas de probar algún río novo, xa que no que acostumbras
a pescar non che esta indo moi ben, e unha boa pescata ben val a pena.

O río ten boa pinta, auga limpa e un monton de natureza que te rodea, así que,k saca-los apeiros e disposte a pescar unhas boas troitas, que de seguro están esperando o cebo do teu anzol.

¡E xa temos a primeira picada!, pero... ¿qué será o que anda a tirar do noso sedal e fai que se mova a nosa punteira?. Ben podía ser un salmón, ou un reo (por aqueles que teñen a correspondiente licencia),
pero o normal e que sea unha troita, ainda que unha anguía tamen estaría ben (e que ricas están).

Pero a decepción non tarda en salir da auga cando levantamos a cana e vemos que o que co0lga do outro lado e un escalo. ¿Qué se lle vai facer?, pois nada, seguir pescando que algunha troita ten que haber...
¡pero siguen salindo escalos!
Isto podelle pasar a calquera xa que os escalos están "metidos" en moitos ríos, e digo "metidos" porque eses peixes non estaban ahí, e alguén os botou, e agora, lonxe de poder controla-los, son maioría en moitos ríos e augas embalsadas.

Pero non son os únicos que sobran, porque se vas coa cana a algunhos dos nosos embalses coa intención de pilla-la "troita vella" (que ninguén veu, pero habela haila), pode que en vez de troitas saques escalos,
panchas, carpa roxa, black-bars, ou as carpas esas que son verdes, grandes, e feas (o cangrexo americano non fai falla pescalo, ese anda por dentro e por fora da auga e collese coa man). ¿Pero quen bota todo
isto?, e ¿non hai maneria de frea-lo de esas especies que a maioría detestamos?.

Os nosos ríos son limpos, polo menos de momento, e fermosos, como fermosas son as nosas troitas ¿pra qué botan eses peixes que van contra delas?.

Pero como todo pode ir a peor pode que nalgunha desas enganchadas do noso anzol, en vez de peixe saquemos un botye de refresco, ou un papel de aluminio, procedente da merenda dalgún porco (con todo o respeto a ese animal que con tanto agarimo
engordamos nos nosos cortellos, e sin o cal non se entendería a nosa Galicia) que foi a "pescar" e que non se percata de que o río estaba máis limpo cando el chegou que cando marchou. Se non sabe levar o lixo que el mismo trouxo, e
mellor que non vaia ó río, ou que merende na casa.

O caso é pescar, pero... ¿qué carallo pescamos?


Cesar de Vitre.